Το AROS Research Operating System είναι ένα "ελαφρύ", αποτελεσματικό
και ευέλικτο λειτουργικό σύστημα, σχεδιασμένο να σας βοηθήσει να εκμεταλευτείτε
στο έπακρο τον υπολογιστή σας. Είναι ένα αναξάρτητο, μεταφέρσιμο και δωρεάν
λειτουργικό που σκοπεύει να είναι συμβατό με το AmigaOS σε επίπεδο API
(όπως το Wine, όχι σαν το UAE), ενώ ταυτόχρονα το βελτιώνει σε πολλούς τομείς.
Ο πηγαίος κώδικας είναι διαθέσιμος σύμφωνα με μία άδεια ανοιχτού λογισμικού
(open source license) που επιτρέπει στον καθένα να τον τροποποιήσει ελεύθερα.
Οι στόχοι του AROS project είναι να δημιουργηθεί ένα λειτουργικό σύστημα που να:
- Είναι όσο περισσότερο συμβατό είναι δυνατόν με το AmigaOS 3.1.
- Μπορεί να μεταφερθεί σε διαφορετικές αρχιτεκτονικές υπολογιστών και επεξεργαστών
όπως είναι οι x86, τα PowerPC, Alpha, Sparc, HPPA και άλλα.
- Είναι συμβατό σε επίπεδο εκτέλεσης με την Amiga και σε επίπεδο κώδικα με όποιοδήποτε
άλλο σύστημα υλικού.
- Μπορεί να εκκινείται σαν μία ανεξάρτητη έκδοση κατευθείαν από τον σκληρό δίσκο
και σαν emulation που ανοίγει ένα παράθυρο σε ένα ήδη υπάρχον σύστημα για την
ανάπτυξη λογισμικού και την εκτέλεση προγραμμάτων Amiga και εγγενείς εφαρμογές
ταυτόχρονα.
- Είναι βελτιωμένο όσον αφορά στη λειτουργία του AmigaOS.
Για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους, χρησιμοποιούμε έναν αριθμό από τεχνικές.
Πρώτα από όλα κάνουμε συχνή χρήση του Διαδικτύου. Μπορείτε να συμμετάσχετε και
εσείς στο project μας ακόμα και αν μπορείτε να γράψετε μόνο μια απλή συνάρτηση.
Η πιο πρόσφατη έκδοση του κώδικα είναι διαθέσιμη 24 ώρες το 24ωρο και διορθώσεις
μπορούν να ενσωματωθούν σε αυτόν οποιαδήποτε στιγμή. Μια μικρή βάση δεδομένων
με τις τρέχουσες εργασίες καθιστά σίγουρο ότι η δουλειά δεν αναπαράγεται άσκοπα
από διαφορετικές ομάδες.
Σε κάποια χρονική περίοδο πίσω στο 1993, η κάτασταση για την Amiga φαινόταν ελαφρώς
χειρότερη από ότι συνήθως και κάποιοι φίλοι της Amiga συγκεντρώθηκαν και συζήτησαν
τι θα έπρεπε να γίνει για την αύξηση της αποδοχής της αγαπημένης μας μηχανής. Αμέσως
ο βασικός λόγος για την έλλειψη επιτυχίας της Amiga έγινε φανερός: ήταν η διάδοση,
ή μαλλον η έλλειψη αυτής. Η Amiga θα έπρεπε να αποκτήσει μια μεγαλύτερη βάση για
να κάνει το προιόν περισσότερο ελκυστικό ως προς τη χρήση και την ανάπτυξη. Οπότε
άρχισαν να γίνονται σχέδια για την επίτευξη αυτού του στόχου. Ένα από τα σχέδια αυτά
ήταν να διορθωθούν τα bugs του AmigaOS, ένα δεύτερο ήταν η κατασκευή ενός μοντέρνου
λειτουργικού συστήματος. Έτσι γεννήθηκε το AOS project.
Αλλά τι ακριβώς ήταν ένα bug, και πώς θα έπρεπε τα bugs να διορθωθούν; Ποιά είναι
τα χαρακτηριστικά που ένα μοντέρνο λειτουργικό σύστημα πρέπει να έχει, και πώς
θα μπορούσαν αυτά να ενσωματωθούν στο AmigaOS;
Δύο χρόνια αργότερα, οι εμπλεκόμενοι ακόμα διαφωνούσαν για τα παραπάνω και ούτε μία
γραμμή κώδικα δεν είχε γραφτεί (ή τουλάχιστον κανείς δεν είδε τίποτα από αυτόν τον
κώδικα). Οι συζητήσεις ακολουθούσαν το μοτίβο όπου κάποιος δήλωνε ότι "πρέπει να...",
και έπαιρνε την απάντηση "διάβασε τα παλιά μυνήματα" ή "αυτό δεν γίνεται, γιατί..."
το οποίο σύντομα ακολουθούσε την απάντηση "κάνεις λάθος γιατί..." και πάλι απ'την αρχή.
Τον χειμώνα του 1995, ο Aaron Digulla κουράστηκε με όλη αυτήν την κατάσταση και έστειλε
μία RFC (request for comments) - ΑΓΣ (αίτηση για σχόλια) στην λίστα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
του AOS στην οποία ρωτούσε ποιός θα έπρεπε να είναι ο ελάχιστος κοινός τόπος μεταξύ τους.
Διάφορες επιλογές δόθηκαν και το συμπέρασμα ήταν ότι σχεδόν ο καθένας θα ήθελε να δει ένα
ανοικτό λειτουργικό σύστημα το οποίο να είναι συμβατό με το AmigaOS 3.1 (Kickstart 40.68)
πάνω στο οποίο θα μπορούσαν να βασιστούν περαιτέρω συζητήσεις, για να δουν τι είναι πιθανό
και τι όχι.
Έτσι ξεκίνησε η δουλειά και γεννήθηκε το AROS.