Korte introductie van AROS
Introductie
Het AROS Research Operating System is een lichtgewicht, efficiënt en
flexibel desktop besturingssysteem, ontworpen om u te helpen het meeste
van u computer te maken. Het is een onafhankelijk, overzetbaar en gratis
project, gericht om compatibel te zijn met AmigaOS op het API niveau
(zoals Wine, maar niet UAE), met verbeteringen op veel vlakken. De AROS
broncode is vrijelijk beschikbaar onder een 'open source' licentie, wat
iedereen toelaat om bij te dragen aan de ontwikkeling.
De doelen van het AROS project zijn om een besturingssysteem te creëren dat:
- Zo compatibel mogelijk is met AmigaOS 3.1;
- Overgebracht kan worden naar verschillende soorten (hardware) architecturen en procesoren, zoals x86, PowerPC, Alpha, Sparc, HPPA en anderen;
- Zowel binair compatibel is met de Amiga als ook broncode compatibel is met andere hardware;
- Zowel in een 'stand-alone' versie gedraaid kan worden, die direct start van een hard-disk, alsook in een geëmuleerde (hosted) vorm. Laatstgenoemde variant draait in een venster op een bestaand besturingssysteem (bijv. Linux), is bedoeld om software te ontwikkelen en staat tevens toe om gelijktijdig Amiga en standaard applicaties te draaien;
- Verbeteringen brengt in de functionaliteit van het AmigaOS.
Om dit doel te bereiken gebruiken we verschillende methodes. Belangrijkste is dat we veel gebruik maken van Internet. U kan deelnemen aan ons project zelfs als u maar één enkele OS functie kan schrijven. De nieuwste versie van de broncode is 24 uur per dag beschikbaar, waarbij aanpassingen elk moment van de dag ingevoegd kunnen worden. Verder zorgt een kleine database met open taken ervoor dat er geen dubbel werk wordt verricht.
In 1993 zag de situatie er voor de Amiga slechter uit dan normaal. Enkele Amiga fans kwamen daarom samen en begonnen een discussie over wat er ondernomen moest worden om de acceptatie van hun geliefde platform te verbeteren. Al vrij snel werd de hoofdreden gevonden voor het gebrek aan succes voor de Amiga: het was de verspreiding, ofwel het gebrek daaraan. De Amiga als platform zou een veel breder gespreide basis moeten krijgen om deze aantrekkelijk te maken voor zowel gebruikers als ontwikkelaars. Er werden plannen bedacht om dit doel te bereiken. Één daarvan was om de fouten uit het AmigaOS te halen, een ander om van het oude AmigaOS een modern besturingssysteem te maken. Zo ontstond het AOS project.
Maar wat is nu precies een fout? En hoe zouden deze fouten gerepareerd moeten worden? Wat zouden de mogelijkheden zijn van een zogenaamd modern besturings systeem? En hoe zouden deze in het AmigaOS verwerkt moeten worden?
Twee jaar later werd er nog gediscussieerd over deze punten, terwijl er nog geen regel programmacode was geschreven (tenminste, niemand had nog iets gezien). Discussies verliepen nog altijd in een patroon waarin de één naar voren bracht "we hebben ... nodig", waarop iemand anders antwoordde "lees de oude mails" of "dit is onmogelijk om te doen vanwege..." wat dan weer beantwoord werd met "je hebt het fout omdat...", enzovoorts.
In de winter van 1995 had Aaron Digulla genoeg van deze situatie - hij stuurde een RFC (request for comments/aanvraag voor commentaar) naar de AOS mailing lijst, waarin hij vroeg over een minimale basis voor het systeem, iets waarover iedereen het eens was. Verschillende mogelijkheden werden geopperd, waaruit de conclusie getrokken kon worden dat vrijwel iedereen een open (source) besturingssysteem wenste, wat compatibel was met AmigaOS 3.1 (Kickstart 40.68). Uitgaand van dit idee werd voortaan gediscussieerd, om te overwegen wat nu wel en niet mogelijk zou zijn.
En zo werd het AROS project geboren.
|